Denemeler adlı eserin yazarı Montaigne kendisine “Bugün hiçbir şey yapmadım!” diye hayıflanan bir sevdiğine dedi ki; – Yapmadın mı? Sen öyle san! Yaşadın ya, bundan büyük iş mi olur? Yaşamak büyük bir iş mi? Her gün aynı yaptığımız şeyleri yapıp kendimizden sıkılmamız aslında yersiz mi? Aslında biz yaşayabilmek ile bile çok büyük bir iş mi
Loading
Archive for "Ekim, 2013"
Denemeler adlı eserin yazarı Montaigne kendisine “Bugün hiçbir şey yapmadım!” diye hayıflanan bir sevdiğine dedi ki; – Yapmadın mı? Sen öyle san! Yaşadın ya, bundan büyük iş mi olur? Yaşamak büyük bir iş mi? Her gün aynı yaptığımız şeyleri yapıp kendimizden sıkılmamız aslında yersiz mi? Aslında biz yaşayabilmek ile bile çok büyük bir iş mi
Sanki dönecek gibi mevsim kıştan bahara… Sanki ayaklarımın bir adım ilerisinde duruyor yeni açmış bir gonca. Bülbüller de güllerin üzerinde naralar atıyor. Nasıl birbirlerine kavuştular diye kendime sormadan, sorgulamadan izliyorum onları. Sanki bize öğretilmiş tüm bellekler yalanmış gibi, masalmış gibi. Deprem sadece binaları yıkmazmış gibi, seller evleri yutmazmış gibi, afetlerin en ortak hali olağan üstü
Sanki dönecek gibi mevsim kıştan bahara… Sanki ayaklarımın bir adım ilerisinde duruyor yeni açmış bir gonca. Bülbüller de güllerin üzerinde naralar atıyor. Nasıl birbirlerine kavuştular diye kendime sormadan, sorgulamadan izliyorum onları. Sanki bize öğretilmiş tüm bellekler yalanmış gibi, masalmış gibi. Deprem sadece binaları yıkmazmış gibi, seller evleri yutmazmış gibi, afetlerin en ortak hali olağan üstü
Bugün onun gözlerini saklandığı yerden buldum, çıkardım. -Ceeee! Diyecek diye bekledim ama baktı garip garip gözlerime. Dili damağı düşmüşte o da onu aramakta imiş meğerse. Çok heyecanlandım her nedense. Ben de onunla beraber başladım aranmaya yerlerde. Oysa bunca zaman o gözleri bulmak için kendi gözlerimi şişirmemiş miydim? O gözlere bir kere daha bakacağım diye, kendiminkilerini
Bugün onun gözlerini saklandığı yerden buldum, çıkardım. -Ceeee! Diyecek diye bekledim ama baktı garip garip gözlerime. Dili damağı düşmüşte o da onu aramakta imiş meğerse. Çok heyecanlandım her nedense. Ben de onunla beraber başladım aranmaya yerlerde. Oysa bunca zaman o gözleri bulmak için kendi gözlerimi şişirmemiş miydim? O gözlere bir kere daha bakacağım diye, kendiminkilerini
Sizi suçlamıyorum, Işığa kıl’ım! Beni her daim aydın bırakan, Güneş’e kılım. Argoyum biraz kusura bakma. Bana yakıştıramadın belki ama inan ki daha kötüsünü bile söylüyebiliyorum. Şu an yazamasam da burada! Işık Tanrı’sına inanan bir kavim, nesil, ırk olmuştu değil mi? Haklılar! Ve bu Tanrı sürekli benim üzerimde, civarımda, etrafımda, kafamın tam da yarıçapında. Işık Tanrısı
Sizi suçlamıyorum, Işığa kıl’ım! Beni her daim aydın bırakan, Güneş’e kılım. Argoyum biraz kusura bakma. Bana yakıştıramadın belki ama inan ki daha kötüsünü bile söylüyebiliyorum. Şu an yazamasam da burada! Işık Tanrı’sına inanan bir kavim, nesil, ırk olmuştu değil mi? Haklılar! Ve bu Tanrı sürekli benim üzerimde, civarımda, etrafımda, kafamın tam da yarıçapında. Işık Tanrısı
Minik bir su birikintisinde yeni doğmuş kurbağa yavrularını aradığımız günleri hatırladın mı? Ufacık, siyah jöle gibi hayvanlardı. Bir yandan da annelerimizin “sakın üzerinize sıçratmayın, siğil atar” cümlesinin gerçekliğini düşünürdük. Ertesi zamanlarda senin ikinci parmağının üzerinde beliren kabarıklığı görünce; baktık ki acı gerçek imiş, gerçek de acı… Sonra bu ileti hayatımıza öyle bir yerleşti ki; bize
Minik bir su birikintisinde yeni doğmuş kurbağa yavrularını aradığımız günleri hatırladın mı? Ufacık, siyah jöle gibi hayvanlardı. Bir yandan da annelerimizin “sakın üzerinize sıçratmayın, siğil atar” cümlesinin gerçekliğini düşünürdük. Ertesi zamanlarda senin ikinci parmağının üzerinde beliren kabarıklığı görünce; baktık ki acı gerçek imiş, gerçek de acı… Sonra bu ileti hayatımıza öyle bir yerleşti ki; bize
Bu çiçekleri kim dikiyor benim kalbime? Kim seriyor körpecik tohumları yüreğime? Ben gecelerden korkar iken, sabah uyanır uyanmaz, korktuğum gecelerimin hediyesi doğuyor günüme. Kalbimdeki çiçeklerin kokuları, yüreğimdeki tohumların kıpırtıları düşüyor gözlerimin önüne. Kaç zamandır, kalbime çiçekleri her sabah bıkmadan usanmadan hediye eden kişiyi arar iken, bugün ahiretteki sevdiğimin sessiz sedasız ellerinden, bana hediye diye bırakıldığını
Bu çiçekleri kim dikiyor benim kalbime? Kim seriyor körpecik tohumları yüreğime? Ben gecelerden korkar iken, sabah uyanır uyanmaz, korktuğum gecelerimin hediyesi doğuyor günüme. Kalbimdeki çiçeklerin kokuları, yüreğimdeki tohumların kıpırtıları düşüyor gözlerimin önüne. Kaç zamandır, kalbime çiçekleri her sabah bıkmadan usanmadan hediye eden kişiyi arar iken, bugün ahiretteki sevdiğimin sessiz sedasız ellerinden, bana hediye diye bırakıldığını
“Dağda açan çiçek şehirde büyümez…” Demiştin bana. Dinlediğin her şarkının içine konmuş hüznün kokusunu alamamış olabilirim, tam manası ile senin sevgi dediğin şeyin içine girememiş olabilirim ama senin haksızlığa karşı, özgür düşüncelerinin kilitlenmesine, cahil zihinlere, sevgisiz yüreklere, acımasız yorumlara, anlayışsız beyinlere, haksız ‘hak’lara karşı hep sürdürdüğün mücadeleye, direnişe ben sahip çıkacağım. Mekanımızın önemi yok, sen
“Dağda açan çiçek şehirde büyümez…” Demiştin bana. Dinlediğin her şarkının içine konmuş hüznün kokusunu alamamış olabilirim, tam manası ile senin sevgi dediğin şeyin içine girememiş olabilirim ama senin haksızlığa karşı, özgür düşüncelerinin kilitlenmesine, cahil zihinlere, sevgisiz yüreklere, acımasız yorumlara, anlayışsız beyinlere, haksız ‘hak’lara karşı hep sürdürdüğün mücadeleye, direnişe ben sahip çıkacağım. Mekanımızın önemi yok, sen
Öyle kırılgan ki gönlüm, bir tane kötü laf, bir tane gülmeyen bakış ve bir tane çıplak soru işareti bile yakıyor canımı. Kimin kafasından ne geçiyor diye düşünmekten idrak yollarım iltahaplanmış, bir tane mikrop ölsün diye de sevdiğim diğer miropları öldüremiyorum. İnsan ona zarar veren mikrop için bile endişelenir mi? Evet, öyle bir yerdeyim ki bir
Öyle kırılgan ki gönlüm, bir tane kötü laf, bir tane gülmeyen bakış ve bir tane çıplak soru işareti bile yakıyor canımı. Kimin kafasından ne geçiyor diye düşünmekten idrak yollarım iltahaplanmış, bir tane mikrop ölsün diye de sevdiğim diğer miropları öldüremiyorum. İnsan ona zarar veren mikrop için bile endişelenir mi? Evet, öyle bir yerdeyim ki bir
Evet çok üzgünüm! Çünkü oyuncaklarımı aldı koca koca adamlar. Ne yapacaklarki benim küçük, basit oyuncaklarımı. Mesela konuşan ördeğimi ne yapacaklar? Boyama kitabımı, rengarenk kalemlerimi, legolarımı, sarı saçlı sindi bebeğimi ve onun rengarenk balo elbiselerini ne yapacaklar? Bilmiyorum ama aldılar işte. Oysa ben herbirine farklı isimler vermiştim, hepsini evcilleştirmiştim. Benden başka kimseye yaramaz ki onlar. Hırlar,
Evet çok üzgünüm! Çünkü oyuncaklarımı aldı koca koca adamlar. Ne yapacaklarki benim küçük, basit oyuncaklarımı. Mesela konuşan ördeğimi ne yapacaklar? Boyama kitabımı, rengarenk kalemlerimi, legolarımı, sarı saçlı sindi bebeğimi ve onun rengarenk balo elbiselerini ne yapacaklar? Bilmiyorum ama aldılar işte. Oysa ben herbirine farklı isimler vermiştim, hepsini evcilleştirmiştim. Benden başka kimseye yaramaz ki onlar. Hırlar,
Ey ruh geldiysen al şu gözyaşlarımdan biraz, bak kalbimin üzerine açık büfe kurdum. Biraz acı gelecek yemekler ama sen acıyı seversin. Alsana biraz. Herşey dahil korkma! Bir zerre bedel almam senden, huzurundan biraz huzur, rahatından biraz rahat, özgürlüğünden biraz özgürlük istemem. Bak herşeyime eklemişim yazın ortasında soğuk ayazı. Al biraz. Ya da birkaç taksite böl
Ey ruh geldiysen al şu gözyaşlarımdan biraz, bak kalbimin üzerine açık büfe kurdum. Biraz acı gelecek yemekler ama sen acıyı seversin. Alsana biraz. Herşey dahil korkma! Bir zerre bedel almam senden, huzurundan biraz huzur, rahatından biraz rahat, özgürlüğünden biraz özgürlük istemem. Bak herşeyime eklemişim yazın ortasında soğuk ayazı. Al biraz. Ya da birkaç taksite böl
