Dünya’nın hızla sürüklendiği teknolojik devrim aslında 2004 yılında hayatımıza resmen hücum eden Facebook ile başladı. 2011 yılında twittter, 2012 yılında Facebook tarafından 1 milyar dolara satın alınan Instagram ile de sosyal medya kozmik üçgenimiz yeterli doyuma ulaştı. Başlarda Facebook arkadaşlar arasında fotoğraf paylaşımları, yorumlarla eğlenmek amacıyla kullanıldı. Sonra daha da geriye gidip eski arkadaşlarımızı bulup, sosyal
Loading
All posts in "Denemeler"
Dünya’nın hızla sürüklendiği teknolojik devrim aslında 2004 yılında hayatımıza resmen hücum eden Facebook ile başladı. 2011 yılında twittter, 2012 yılında Facebook tarafından 1 milyar dolara satın alınan Instagram ile de sosyal medya kozmik üçgenimiz yeterli doyuma ulaştı. Başlarda Facebook arkadaşlar arasında fotoğraf paylaşımları, yorumlarla eğlenmek amacıyla kullanıldı. Sonra daha da geriye gidip eski arkadaşlarımızı bulup, sosyal
Ödevlerim birikmiş, yenisi geldikçe anlıyorum. Her gün ödevlerimi defterime iliştiren o el, eski yapmadıklarımı görmez gibi bir umutla yenisini yapıştırıyor… Ben ödevlerimi yapmıyorum diyemiyorum! Bir ton laf edecek diye korkuyorum, nasılsa bakmıyor diye yenisi geldikçe eski yapmadığım eskiyor gidiyor işte… Yapmadığıma ‘hiç’ vermezken, yaptığıma da not vermiyor hayat! Umursamazlığım artıyor gitgide, insanların yapay sohbetleri kulaklarımda
Ödevlerim birikmiş, yenisi geldikçe anlıyorum. Her gün ödevlerimi defterime iliştiren o el, eski yapmadıklarımı görmez gibi bir umutla yenisini yapıştırıyor… Ben ödevlerimi yapmıyorum diyemiyorum! Bir ton laf edecek diye korkuyorum, nasılsa bakmıyor diye yenisi geldikçe eski yapmadığım eskiyor gidiyor işte… Yapmadığıma ‘hiç’ vermezken, yaptığıma da not vermiyor hayat! Umursamazlığım artıyor gitgide, insanların yapay sohbetleri kulaklarımda
Yolların çilesini ben bilirim, yalınayak bastığım dikenlerin acısını, seni kucağımda bulduğum an yüreğimde tüm dünyayı kaldırmışım kadar güçlü olmayı ben bilirim, dualarımın baş harfinin, son harfinin senin siman oluşunu, kalktığım yerden otururken başı dönmesin diye tuttuğum hüzünlerimi ben bilirim, dura kalka aldığım nefesleri, içime doldururken tüm uzuvlarıma şifa diye dağıttığım kokunu ben bilirim, kalbimi
Yolların çilesini ben bilirim, yalınayak bastığım dikenlerin acısını, seni kucağımda bulduğum an yüreğimde tüm dünyayı kaldırmışım kadar güçlü olmayı ben bilirim, dualarımın baş harfinin, son harfinin senin siman oluşunu, kalktığım yerden otururken başı dönmesin diye tuttuğum hüzünlerimi ben bilirim, dura kalka aldığım nefesleri, içime doldururken tüm uzuvlarıma şifa diye dağıttığım kokunu ben bilirim, kalbimi
Şu insan ilişkilerinin en kritik kelimesi ve ilişkilerin ilk kazısı, temeli, direği GÜVEN… İstisna aramıyorum, bir muadilini de bulamıyorum kesinlikle ister evde ister işte istersen arkadaş, dost meclisinde ol, güven senin üzerine yapıştırılmış bir marka ise sırtın yere gelmiyor!… Oluşturulması o kadar zorken kaybedilmesi çok kolay! Üstelik sadece sana bağlı da değil. Kimi zaman
Şu insan ilişkilerinin en kritik kelimesi ve ilişkilerin ilk kazısı, temeli, direği GÜVEN… İstisna aramıyorum, bir muadilini de bulamıyorum kesinlikle ister evde ister işte istersen arkadaş, dost meclisinde ol, güven senin üzerine yapıştırılmış bir marka ise sırtın yere gelmiyor!… Oluşturulması o kadar zorken kaybedilmesi çok kolay! Üstelik sadece sana bağlı da değil. Kimi zaman
Bazen kendimi doğurmuş, bazen de kendimden doğmuş gibi olmak istiyorum. Annemde de kızımda da bende eksik kalmış duyguların ve eylemlerin varlığını farkediyorum. Hiç duymadığım ve duyduğum an neden daha önce bilmiyordum diye üzüldüğüm şarkılar gibi hissediyorum karşılaştığım bazı zamanları. Ölçme, biçme, teraziye koyma isteklerim azalıyor. Kimin kararları terazide tartılıyor ki diyorum ve vazgeçiyorum, kendi
Bazen kendimi doğurmuş, bazen de kendimden doğmuş gibi olmak istiyorum. Annemde de kızımda da bende eksik kalmış duyguların ve eylemlerin varlığını farkediyorum. Hiç duymadığım ve duyduğum an neden daha önce bilmiyordum diye üzüldüğüm şarkılar gibi hissediyorum karşılaştığım bazı zamanları. Ölçme, biçme, teraziye koyma isteklerim azalıyor. Kimin kararları terazide tartılıyor ki diyorum ve vazgeçiyorum, kendi
Hayatımızdaki klişeler ve sınırlar daha oturacağımız evin inşaasında başlıyor. Evlerin içindeki yaşam alanları duvarlarla sınırları çizilmiş bir şekilde sunuluyor sana. Burası yatak odası, burası oturma odası, burası salon… Her odada ne yapacağın çok belli. Salondaki halin ile oturma odasındaki halin epey farklı. Bir başkasının evine gittiğinde de sana gösterilen oturma yerinde nasıl davranacağın üç aşağı
Hayatımızdaki klişeler ve sınırlar daha oturacağımız evin inşaasında başlıyor. Evlerin içindeki yaşam alanları duvarlarla sınırları çizilmiş bir şekilde sunuluyor sana. Burası yatak odası, burası oturma odası, burası salon… Her odada ne yapacağın çok belli. Salondaki halin ile oturma odasındaki halin epey farklı. Bir başkasının evine gittiğinde de sana gösterilen oturma yerinde nasıl davranacağın üç aşağı
Hiçbir şeyin umurumda olmadığı, hiç kimsenin öneminin olmadığı bir yaprak daha kopuyor takvimimden. Sözcüklerimin başı sonu, ucu kıçı nerelere gidecek, kim alacak, kim bırakacak çöpün içine umurumda değil! Akan saatte nerede olduğum, kiminle olduğum, kafamın içindeki minarelerin kendini sürekli tekrar eden nidalarının ne olduğu önemli değil. Hissiyatım şu an boğazımın düğümlerine ekstra düğüm atan saatlerin
Hiçbir şeyin umurumda olmadığı, hiç kimsenin öneminin olmadığı bir yaprak daha kopuyor takvimimden. Sözcüklerimin başı sonu, ucu kıçı nerelere gidecek, kim alacak, kim bırakacak çöpün içine umurumda değil! Akan saatte nerede olduğum, kiminle olduğum, kafamın içindeki minarelerin kendini sürekli tekrar eden nidalarının ne olduğu önemli değil. Hissiyatım şu an boğazımın düğümlerine ekstra düğüm atan saatlerin
“Allah’ım inşallah o bana gelmez!” diye gizli gizli dua edip, o istemediğim seçeneğe bakarken, sıra bana geliyor ve tabağıma resmen istemeyerek çektiğim o bir parça et konuluyor. Tebessüm ediyorum. Kaderime de hep razıyım, niyeyse? Değiştirebilecek gücüm ve zamanım varken bile uğraşmıyorum. Oturup yiyorum o beğenmediğim, altı yanmış et parçasını. İşporta marka bir saat takmışım koluma
“Allah’ım inşallah o bana gelmez!” diye gizli gizli dua edip, o istemediğim seçeneğe bakarken, sıra bana geliyor ve tabağıma resmen istemeyerek çektiğim o bir parça et konuluyor. Tebessüm ediyorum. Kaderime de hep razıyım, niyeyse? Değiştirebilecek gücüm ve zamanım varken bile uğraşmıyorum. Oturup yiyorum o beğenmediğim, altı yanmış et parçasını. İşporta marka bir saat takmışım koluma
144İyiler, kötüler, düşenler, kalkanlar, devam edenler, vazgeçenler, dua edenler, küfür edenler, durmadan itişenler, ezilenler, gereksizce büyüyenler, cüce kalmış bilgeler, yeni doğmuş gerçekler!… Pistin her tarafını illaki geziyorsun, geçiyorsun illaki karşı nehirden pegasuslarla. Yürüyorsun kaktüsler serilmiş yerlere. Radyasyon akıyor içine konuştukça birileriyle, nükleer kadar zehirli sözcükler. Durmadan kendini tekrar eden kelimeler zıplıyor zihninde, ama sen duruyorsun
İyiler, kötüler, düşenler, kalkanlar, devam edenler, vazgeçenler, dua edenler, küfür edenler, durmadan itişenler, ezilenler, gereksizce büyüyenler, cüce kalmış bilgeler, yeni doğmuş gerçekler!… Pistin her tarafını illaki geziyorsun, geçiyorsun illaki karşı nehirden pegasuslarla. Yürüyorsun kaktüsler serilmiş yerlere. Radyasyon akıyor içine konuştukça birileriyle, nükleer kadar zehirli sözcükler. Durmadan kendini tekrar eden kelimeler zıplıyor zihninde, ama sen duruyorsun
Kelimenin sözlük anlamı gibi havada kalıyor bazı bakışlar, suratının kifayetsizliği yansıyor kombinlere. Onu onla, bunu bunla düşününce kafada uyuyor da, reel de sırıtıyor birbiriyle olan insanlar. Kalbin kapasitesi her gün doluyor çılgınca. Bir musluk doldururken, iki musluk boşaltıyor sanki enerjimizi. Kimsenin inanılası sözleri yok, jargonun ayağı hep batıda. Koyunların sürüldüğü otlaklarda gözüm kapalı kalmış sanki
Kelimenin sözlük anlamı gibi havada kalıyor bazı bakışlar, suratının kifayetsizliği yansıyor kombinlere. Onu onla, bunu bunla düşününce kafada uyuyor da, reel de sırıtıyor birbiriyle olan insanlar. Kalbin kapasitesi her gün doluyor çılgınca. Bir musluk doldururken, iki musluk boşaltıyor sanki enerjimizi. Kimsenin inanılası sözleri yok, jargonun ayağı hep batıda. Koyunların sürüldüğü otlaklarda gözüm kapalı kalmış sanki
