Yokuş yukarı seyahat et! Hep yokuş yukarı seyahat et! Kabul etmiyorum, düz yolda yürümeni ve kendini mutlu hissetmeni kabul etmiyorum. Mutluluğu bu kadar yüzeysel, sığ ve dümdüz giderken elde edebileceğini düşünmem beni gerçekten üzüyor. Sen hangi düz yolda yorulacaksın? Hangi düz yolu bitirdikten sonra vücudundan çıkan buharın, kalbine mutluluk ile yağmasını bekleyeceksin? Hiçbir düz yol
Loading
All posts tagged in "duygu"
Yokuş yukarı seyahat et! Hep yokuş yukarı seyahat et! Kabul etmiyorum, düz yolda yürümeni ve kendini mutlu hissetmeni kabul etmiyorum. Mutluluğu bu kadar yüzeysel, sığ ve dümdüz giderken elde edebileceğini düşünmem beni gerçekten üzüyor. Sen hangi düz yolda yorulacaksın? Hangi düz yolu bitirdikten sonra vücudundan çıkan buharın, kalbine mutluluk ile yağmasını bekleyeceksin? Hiçbir düz yol
56Sen gittin, Üzerime kimler, neler gelmedi ki? Mesela önce bir bayram geldi, sonra yetmedi bir tane daha! Ama bu kadar da üstüste gelinmez ki!… Herkes bayramlaştı, herkes doldurdu ceplerini bir sürü şeker ile… Ben ise, cebimde çıplak bir kalabalık ile düşledim geçtiğimiz yolları… Seçtiğimiz şarkıları, gördüğümüz caiz sevgi zerrelerini… Herkes bayramlaştı, herkes doldurdu ceplerini bir
Sen gittin, Üzerime kimler, neler gelmedi ki? Mesela önce bir bayram geldi, sonra yetmedi bir tane daha! Ama bu kadar da üstüste gelinmez ki!… Herkes bayramlaştı, herkes doldurdu ceplerini bir sürü şeker ile… Ben ise, cebimde çıplak bir kalabalık ile düşledim geçtiğimiz yolları… Seçtiğimiz şarkıları, gördüğümüz caiz sevgi zerrelerini… Herkes bayramlaştı, herkes doldurdu ceplerini bir
Kendimi özgür bırakmayı öğrenmek istiyorum ama anladım ki bunun için bile önce kendimi özgür bırakmam gerekiyor. Kendimi mutlu hissetmek istiyorum ama anladım ki bunun için bile önce kendimi mutlu etmem gerekiyor. Kendimi tüm kollarımla hiç yıkılmayacak sağlam bir ağacın dallarında hayal etmek istiyorum ama anladım ki bunun için önce sağlam bir dal bulmam
Kendimi özgür bırakmayı öğrenmek istiyorum ama anladım ki bunun için bile önce kendimi özgür bırakmam gerekiyor. Kendimi mutlu hissetmek istiyorum ama anladım ki bunun için bile önce kendimi mutlu etmem gerekiyor. Kendimi tüm kollarımla hiç yıkılmayacak sağlam bir ağacın dallarında hayal etmek istiyorum ama anladım ki bunun için önce sağlam bir dal bulmam
- 49
Kendini önce yalnızlaştırmadan karışamazsın kalabalığa, Gözlerini bir kıs önce güneş girecek korkusu ile gözlerine. Sonra alışınca açacaksın. Bin tane ışıktan oluşan gökkuşağına bakacaksın. Sen, beni bi dinle de önce kendine yalnızım de! Sonra ellerinden kurtkadın kılları çıkacak, şaşırma. Önce onlar çoğalacak, sonra bedeninde başka organlar “ben varım!” diyecek. Alışacaksın fazlaca olan sevdaların yalanlığına. Bi yalnızlaş
Kendini önce yalnızlaştırmadan karışamazsın kalabalığa, Gözlerini bir kıs önce güneş girecek korkusu ile gözlerine. Sonra alışınca açacaksın. Bin tane ışıktan oluşan gökkuşağına bakacaksın. Sen, beni bi dinle de önce kendine yalnızım de! Sonra ellerinden kurtkadın kılları çıkacak, şaşırma. Önce onlar çoğalacak, sonra bedeninde başka organlar “ben varım!” diyecek. Alışacaksın fazlaca olan sevdaların yalanlığına. Bi yalnızlaş
Denemeler adlı eserin yazarı Montaigne kendisine “Bugün hiçbir şey yapmadım!” diye hayıflanan bir sevdiğine dedi ki; – Yapmadın mı? Sen öyle san! Yaşadın ya, bundan büyük iş mi olur? Yaşamak büyük bir iş mi? Her gün aynı yaptığımız şeyleri yapıp kendimizden sıkılmamız aslında yersiz mi? Aslında biz yaşayabilmek ile bile çok büyük bir iş mi
Denemeler adlı eserin yazarı Montaigne kendisine “Bugün hiçbir şey yapmadım!” diye hayıflanan bir sevdiğine dedi ki; – Yapmadın mı? Sen öyle san! Yaşadın ya, bundan büyük iş mi olur? Yaşamak büyük bir iş mi? Her gün aynı yaptığımız şeyleri yapıp kendimizden sıkılmamız aslında yersiz mi? Aslında biz yaşayabilmek ile bile çok büyük bir iş mi
Sanki dönecek gibi mevsim kıştan bahara… Sanki ayaklarımın bir adım ilerisinde duruyor yeni açmış bir gonca. Bülbüller de güllerin üzerinde naralar atıyor. Nasıl birbirlerine kavuştular diye kendime sormadan, sorgulamadan izliyorum onları. Sanki bize öğretilmiş tüm bellekler yalanmış gibi, masalmış gibi. Deprem sadece binaları yıkmazmış gibi, seller evleri yutmazmış gibi, afetlerin en ortak hali olağan üstü
Sanki dönecek gibi mevsim kıştan bahara… Sanki ayaklarımın bir adım ilerisinde duruyor yeni açmış bir gonca. Bülbüller de güllerin üzerinde naralar atıyor. Nasıl birbirlerine kavuştular diye kendime sormadan, sorgulamadan izliyorum onları. Sanki bize öğretilmiş tüm bellekler yalanmış gibi, masalmış gibi. Deprem sadece binaları yıkmazmış gibi, seller evleri yutmazmış gibi, afetlerin en ortak hali olağan üstü
Bugün onun gözlerini saklandığı yerden buldum, çıkardım. -Ceeee! Diyecek diye bekledim ama baktı garip garip gözlerime. Dili damağı düşmüşte o da onu aramakta imiş meğerse. Çok heyecanlandım her nedense. Ben de onunla beraber başladım aranmaya yerlerde. Oysa bunca zaman o gözleri bulmak için kendi gözlerimi şişirmemiş miydim? O gözlere bir kere daha bakacağım diye, kendiminkilerini
Bugün onun gözlerini saklandığı yerden buldum, çıkardım. -Ceeee! Diyecek diye bekledim ama baktı garip garip gözlerime. Dili damağı düşmüşte o da onu aramakta imiş meğerse. Çok heyecanlandım her nedense. Ben de onunla beraber başladım aranmaya yerlerde. Oysa bunca zaman o gözleri bulmak için kendi gözlerimi şişirmemiş miydim? O gözlere bir kere daha bakacağım diye, kendiminkilerini
Sizi suçlamıyorum, Işığa kıl’ım! Beni her daim aydın bırakan, Güneş’e kılım. Argoyum biraz kusura bakma. Bana yakıştıramadın belki ama inan ki daha kötüsünü bile söylüyebiliyorum. Şu an yazamasam da burada! Işık Tanrı’sına inanan bir kavim, nesil, ırk olmuştu değil mi? Haklılar! Ve bu Tanrı sürekli benim üzerimde, civarımda, etrafımda, kafamın tam da yarıçapında. Işık Tanrısı
Sizi suçlamıyorum, Işığa kıl’ım! Beni her daim aydın bırakan, Güneş’e kılım. Argoyum biraz kusura bakma. Bana yakıştıramadın belki ama inan ki daha kötüsünü bile söylüyebiliyorum. Şu an yazamasam da burada! Işık Tanrı’sına inanan bir kavim, nesil, ırk olmuştu değil mi? Haklılar! Ve bu Tanrı sürekli benim üzerimde, civarımda, etrafımda, kafamın tam da yarıçapında. Işık Tanrısı
Bu çiçekleri kim dikiyor benim kalbime? Kim seriyor körpecik tohumları yüreğime? Ben gecelerden korkar iken, sabah uyanır uyanmaz, korktuğum gecelerimin hediyesi doğuyor günüme. Kalbimdeki çiçeklerin kokuları, yüreğimdeki tohumların kıpırtıları düşüyor gözlerimin önüne. Kaç zamandır, kalbime çiçekleri her sabah bıkmadan usanmadan hediye eden kişiyi arar iken, bugün ahiretteki sevdiğimin sessiz sedasız ellerinden, bana hediye diye bırakıldığını
Bu çiçekleri kim dikiyor benim kalbime? Kim seriyor körpecik tohumları yüreğime? Ben gecelerden korkar iken, sabah uyanır uyanmaz, korktuğum gecelerimin hediyesi doğuyor günüme. Kalbimdeki çiçeklerin kokuları, yüreğimdeki tohumların kıpırtıları düşüyor gözlerimin önüne. Kaç zamandır, kalbime çiçekleri her sabah bıkmadan usanmadan hediye eden kişiyi arar iken, bugün ahiretteki sevdiğimin sessiz sedasız ellerinden, bana hediye diye bırakıldığını
“Dağda açan çiçek şehirde büyümez…” Demiştin bana. Dinlediğin her şarkının içine konmuş hüznün kokusunu alamamış olabilirim, tam manası ile senin sevgi dediğin şeyin içine girememiş olabilirim ama senin haksızlığa karşı, özgür düşüncelerinin kilitlenmesine, cahil zihinlere, sevgisiz yüreklere, acımasız yorumlara, anlayışsız beyinlere, haksız ‘hak’lara karşı hep sürdürdüğün mücadeleye, direnişe ben sahip çıkacağım. Mekanımızın önemi yok, sen
“Dağda açan çiçek şehirde büyümez…” Demiştin bana. Dinlediğin her şarkının içine konmuş hüznün kokusunu alamamış olabilirim, tam manası ile senin sevgi dediğin şeyin içine girememiş olabilirim ama senin haksızlığa karşı, özgür düşüncelerinin kilitlenmesine, cahil zihinlere, sevgisiz yüreklere, acımasız yorumlara, anlayışsız beyinlere, haksız ‘hak’lara karşı hep sürdürdüğün mücadeleye, direnişe ben sahip çıkacağım. Mekanımızın önemi yok, sen
