Ne kadar hızlı ama bir o kadar da hızla uyumlandığımız zamanlar yaşıyoruz. Hangi haberi alsak etkisi iki dakika sonra geçiyor. Hayat, hızlıca kendine adapte etmeye çalışıyor bizi. Yavaşlamak esas amacımız gibi görünse de hızlıca terk ediyoruz bu inancı çünkü çok çalışmalıyız, çok koşturmalıyız, çok sevmeliyiz, çok gezmeliyiz…. Mutsuzluk ve durgunluğa, ufak bir iç sıkıntısına bile
Loading
All posts tagged in "kalp"
Ne kadar hızlı ama bir o kadar da hızla uyumlandığımız zamanlar yaşıyoruz. Hangi haberi alsak etkisi iki dakika sonra geçiyor. Hayat, hızlıca kendine adapte etmeye çalışıyor bizi. Yavaşlamak esas amacımız gibi görünse de hızlıca terk ediyoruz bu inancı çünkü çok çalışmalıyız, çok koşturmalıyız, çok sevmeliyiz, çok gezmeliyiz…. Mutsuzluk ve durgunluğa, ufak bir iç sıkıntısına bile
Kabul etmek için çabaladığım aylardan geçiyorum. Bunca yıldır çabaladığım her şeyin anlamını yitirdiği, kendi gücüme yapışmış bir hiçlik hissediyorum. Hayatımın farklı dönemlerinde hissettiğim o yıkıntı yüklendi gene omuzlarıma. Taşlarımı kaldırdıkça, kalpleri dolmuş, içleri şişmiş böcekler yayılıyor vücuduma. Sakladığım tek bir şey kalmayana kadar kusmak istiyor gırtlağım. Tuttuklarım, yitirdiklerim kadar ağır geliyor… Kim bilir çoğumuza vuruyordur
Kabul etmek için çabaladığım aylardan geçiyorum. Bunca yıldır çabaladığım her şeyin anlamını yitirdiği, kendi gücüme yapışmış bir hiçlik hissediyorum. Hayatımın farklı dönemlerinde hissettiğim o yıkıntı yüklendi gene omuzlarıma. Taşlarımı kaldırdıkça, kalpleri dolmuş, içleri şişmiş böcekler yayılıyor vücuduma. Sakladığım tek bir şey kalmayana kadar kusmak istiyor gırtlağım. Tuttuklarım, yitirdiklerim kadar ağır geliyor… Kim bilir çoğumuza vuruyordur
Ödevlerim birikmiş, yenisi geldikçe anlıyorum. Her gün ödevlerimi defterime iliştiren o el, eski yapmadıklarımı görmez gibi bir umutla yenisini yapıştırıyor… Ben ödevlerimi yapmıyorum diyemiyorum! Bir ton laf edecek diye korkuyorum, nasılsa bakmıyor diye yenisi geldikçe eski yapmadığım eskiyor gidiyor işte… Yapmadığıma ‘hiç’ vermezken, yaptığıma da not vermiyor hayat! Umursamazlığım artıyor gitgide, insanların yapay sohbetleri kulaklarımda
Ödevlerim birikmiş, yenisi geldikçe anlıyorum. Her gün ödevlerimi defterime iliştiren o el, eski yapmadıklarımı görmez gibi bir umutla yenisini yapıştırıyor… Ben ödevlerimi yapmıyorum diyemiyorum! Bir ton laf edecek diye korkuyorum, nasılsa bakmıyor diye yenisi geldikçe eski yapmadığım eskiyor gidiyor işte… Yapmadığıma ‘hiç’ vermezken, yaptığıma da not vermiyor hayat! Umursamazlığım artıyor gitgide, insanların yapay sohbetleri kulaklarımda
Hayatımızdaki klişeler ve sınırlar daha oturacağımız evin inşaasında başlıyor. Evlerin içindeki yaşam alanları duvarlarla sınırları çizilmiş bir şekilde sunuluyor sana. Burası yatak odası, burası oturma odası, burası salon… Her odada ne yapacağın çok belli. Salondaki halin ile oturma odasındaki halin epey farklı. Bir başkasının evine gittiğinde de sana gösterilen oturma yerinde nasıl davranacağın üç aşağı
Hayatımızdaki klişeler ve sınırlar daha oturacağımız evin inşaasında başlıyor. Evlerin içindeki yaşam alanları duvarlarla sınırları çizilmiş bir şekilde sunuluyor sana. Burası yatak odası, burası oturma odası, burası salon… Her odada ne yapacağın çok belli. Salondaki halin ile oturma odasındaki halin epey farklı. Bir başkasının evine gittiğinde de sana gösterilen oturma yerinde nasıl davranacağın üç aşağı
“Belki de bu kadar güzel ağladığın için ağlattı seni Tanrı!…” Hayat insanı çok garip teselli ediyor! Yaşadığın şeyin boyutuna göre teselli miktarın artıyor. Her zaman da birisi sana iyi geliyor ve alıp başucuna koyuyorsun! Yıldızların ışığı, rengi, sesi, kokusu gibi tüm betimleyici sıfatları gecelerine diziyorsun. Boncuk kolyeler gibi sözcüklerin… Tek tek, renkli renkli sıralanıyor ve
“Belki de bu kadar güzel ağladığın için ağlattı seni Tanrı!…” Hayat insanı çok garip teselli ediyor! Yaşadığın şeyin boyutuna göre teselli miktarın artıyor. Her zaman da birisi sana iyi geliyor ve alıp başucuna koyuyorsun! Yıldızların ışığı, rengi, sesi, kokusu gibi tüm betimleyici sıfatları gecelerine diziyorsun. Boncuk kolyeler gibi sözcüklerin… Tek tek, renkli renkli sıralanıyor ve
Hep bir ‘neden’ üzerine kurulu dünyam! Bir sürü şey bir nedenle oldu ve bir başka nedenle bitti. Bir sürü şey bir neden için kafamda yer etti, bir sürü şey de başka bir neden için zihnimden düştü geberdi!… Bunu tekrarladıkça yaşadığım olaylar zincirine çok anlam verebiliyorum. Ve sanki güzelleştiriyorum, elimi değip bıraktığım her şeyi, gözlerine bakıp
Hep bir ‘neden’ üzerine kurulu dünyam! Bir sürü şey bir nedenle oldu ve bir başka nedenle bitti. Bir sürü şey bir neden için kafamda yer etti, bir sürü şey de başka bir neden için zihnimden düştü geberdi!… Bunu tekrarladıkça yaşadığım olaylar zincirine çok anlam verebiliyorum. Ve sanki güzelleştiriyorum, elimi değip bıraktığım her şeyi, gözlerine bakıp
“Dur bi zengin selfie’si çekeyim! Arkaya kristal kadehler, Bulgari’nin parfümunu bırak şampuanını alır kafama sürerim imajını veren minik dozlu şampuanlar, Lancome ile kırışmıyorum pozu, şu arkamda duran pudra ile senin bir aylık akşam yemeğin birbirine denktir meydan okumaları ve bunlar gibiler…” Zengin selfielerinin vicdansızlık içeren tablolarında artış ile yoksullar ordusunda sistemli bir genişleme eş zamanda
“Dur bi zengin selfie’si çekeyim! Arkaya kristal kadehler, Bulgari’nin parfümunu bırak şampuanını alır kafama sürerim imajını veren minik dozlu şampuanlar, Lancome ile kırışmıyorum pozu, şu arkamda duran pudra ile senin bir aylık akşam yemeğin birbirine denktir meydan okumaları ve bunlar gibiler…” Zengin selfielerinin vicdansızlık içeren tablolarında artış ile yoksullar ordusunda sistemli bir genişleme eş zamanda
“Yitim, yaşamanın bedelidir. Yaşamak için ödenmesi gereken olağanüstü kira!”… Annie Dillard Ve yitim, hayatın sana sunduğu acı dolu bir armağan!… Kedim öldü, köpeğim gitti, bardağım düştü, kalemim kırıldı, altınım çalındı, piyangodan para çıktı, müdürüm bana yetki verdi, baterimin bageti kırıldı gibi hayatında ansızın, birden ve cinsi ne olursa olsun yaşadığın yitimler, kayıplar, değişiklikler seni ciddi
“Yitim, yaşamanın bedelidir. Yaşamak için ödenmesi gereken olağanüstü kira!”… Annie Dillard Ve yitim, hayatın sana sunduğu acı dolu bir armağan!… Kedim öldü, köpeğim gitti, bardağım düştü, kalemim kırıldı, altınım çalındı, piyangodan para çıktı, müdürüm bana yetki verdi, baterimin bageti kırıldı gibi hayatında ansızın, birden ve cinsi ne olursa olsun yaşadığın yitimler, kayıplar, değişiklikler seni ciddi
Şu eksik şeyler var ya, Eksik olan işte. Hani hep aklının ucunda duran, düşememiş jeton gibi takılı kalan. Eksik bir şeyler işte. Adına bir sürü şarkı yazılan, şiir mısralarında kendini egemen kılan. Eksik bulduğun yani. Hayatında ‘lan olsa ne iyi olurdu’ deyip durduğun. Herkesden gizlediğin, kimseye göstermediğin. Tamamlanmamış pazılın gibi, satranç tablasına konması unutulmuş ‘şah’
Şu eksik şeyler var ya, Eksik olan işte. Hani hep aklının ucunda duran, düşememiş jeton gibi takılı kalan. Eksik bir şeyler işte. Adına bir sürü şarkı yazılan, şiir mısralarında kendini egemen kılan. Eksik bulduğun yani. Hayatında ‘lan olsa ne iyi olurdu’ deyip durduğun. Herkesden gizlediğin, kimseye göstermediğin. Tamamlanmamış pazılın gibi, satranç tablasına konması unutulmuş ‘şah’
Dünya dönmüyor, artık devran dönüyor! Yaşadığım olayları biriktirip, “ama bi gün devran dönecek!” dediğim ‘bi gün’ geldi! Yüreğimde çığlık çığlığa yaşanan bu mutlu haberi herkes duysun istedim. Tatlı tatlı, ılık ılık esen meltem, devran dönüyor diye saçlarımızın dalgasında dolanıyor. Dünya dönmüyor! Artık devran dönüyor. Bir tam turunda bir sürü ders-sınav ve hediye bırakıp da gidiyor.
Dünya dönmüyor, artık devran dönüyor! Yaşadığım olayları biriktirip, “ama bi gün devran dönecek!” dediğim ‘bi gün’ geldi! Yüreğimde çığlık çığlığa yaşanan bu mutlu haberi herkes duysun istedim. Tatlı tatlı, ılık ılık esen meltem, devran dönüyor diye saçlarımızın dalgasında dolanıyor. Dünya dönmüyor! Artık devran dönüyor. Bir tam turunda bir sürü ders-sınav ve hediye bırakıp da gidiyor.
