Bazı sabahlar insan zihnindekiyle uyanıyor. Gözün açılmadan zihnin açılıyor. Sadece açılsa bir sorun yok da içinde bin tane mesele ile birlikte açılıyor. 🙂
Sabah sabah bismillah ben bunu neden düşünüyorum diyorum. Komik de oluyor ama bazen de üzücü geliyor bana. Ne kadar anlamsız şeylere takılmışım diyorum.
Biliyorum hayatta neyin daha önemli olduğunu, daha değerli olduğunu ama bu zihnimi saran çöpleri atmak çok kolay olmuyor. Eminim sizin de olmuyordur.
Değil mi?
